تنش بین والدین عامل بسیار موثری در میزان نزاع و درگیری بین فرزندان است و نقش بسیار مهمی در تعیین دوستی یا دشمنی بین فرزندان ایفا می‌کند.

چکیده : دعوای خواهر برادرها در دوران کودکی موضوعی است که در اکثر خانواده ها دیده می شود و اغلب این دعواها دلیل خاصی هم ندارد. اما گاهی همین دعواهای بی اهمیت کودکانه در روحیه آنها چنان تاثیری می گذارد که تا پایان عمر در خاطر آنها باقی می ماند. آنچه که بسیار مهم است که والدین مراقب باشند دلیل بروز اختلاف میان فرزندان شان نشوند.

تعداد کلمات 1360 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه

دعوای خواهر و برادر و نقش والدین در ایجاد رابطه سالم

اکثر ما اطلاعات کمی درباره رابطه خواهر و برادر و اینکه چطور بر ما تاثیر می‌گذارند، داریم. زمانی که من تصمیم گرفتم در مورد رابطه خواهر و برادر اطلاعاتی ارائه دهم، فهمیدم تحقیقات کمی درباره این موضوع با اهمیت وجود دارد. بیشتر تحقیقاتی که در زمینه خانواده انجام گرفته است، حول محور والدین و مشکلات کودکان می‌چرخد که البته به‌نوبه خود بسیار مهم هستند. بنابراین تصمیم گرفتم تحقیق کنم که رابطه خواهر و برادر چگونه بر داستان زندگی ما تأثیر می‌گذارند، زیرا این داستان‌ها تعیین می‌کنند که در آینده به چه فردی تبدیل شویم. برای مثال، دعوای ما با خواهر و برادرمان باعث تقویت داستان مبارزه‌طلبانه ‌ما می‌شود، در حالی که بازی‌های کودکانه می‌تواند باعث تشویق به بامزه بودن و جذاب بودن شود.

بر اساس تحقیقات انجام شده رابطه خواهر و برادر از جنگ و نزاع و درگیری تا صمیمیت و حمایت اجتماعی متغیر است. در مواردی نیز می‌توان ترکیب دوگانه‌ای از مهر و کین را در رابطه خواهر و برادرمشاهده کرد. اما تفاوت جالب رابطه خواهر و برادر، تبادل بیشتر هیجانات مثبت (صمیمیت، حمایت) و منفی (نزاع و تضاد) در بین آنها در مقایسه با رابطه فرزند با والدین و نیز رابطه بین دوستان آن است.
این تحقیقات بیان می‌کنند فرزندانی که از نظر سنی کمتر از ۴ سال با یکدیگر اختلاف سنی دارند احساس صمیمیت و نیز رقابت بیشتری با یکدیگر دارند. فرزندان یک جنس درگیری بیشتری با یکدیگر دارند و بیشتر تمایل به تسلط بر یکدیگر دارند؛ البته این مانع از رابطه گرم و صمیمانه آنها نمی‌باشد.

خلق و خوی کودک نیز نقش موثری در رابطه خواهر و برادر و نحوه کنار آمدن آنها با یکدیگر دارد. فرزندان فعال و دارای هیجانات شدید سطح بالاتری از درگیری را با خواهر و برادران خود دارند. روابط بین اعضا خانواده نیز نقش موثری در رابطه خواهر و برادر دارد. طبق تحقیقات فرزندانی که رابطه خود را با والدین خوب گزارش کردند، رابطه صمیمانه‌ای را با خواهر و برادر خود داشتند. تنش بین والدین عامل بسیار موثری در میزان نزاع و درگیری بین فرزندان است و نقش بسیار مهمی در تعیین دوستی یا دشمنی بین فرزندان ایفا می‌کند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، روابط خوب و مناسب بین فرزندان باعث حمایت عاطفی، اجتماعی و روانی بیشتر در زمان‌های بیماری، وقایع ناگوار و مشکلات می‌شود و به احساس رضایت بیشتر از زندگی و افسردگی کمتر منجر می‌گردد. تحقیقات نشان می‌دهد این حمایت اجتماعی فارغ از آنکه فرزندان در کنار یکدیگر باشند و یا از هم فاصله داشته باشند، صورت می‌پذیرد.

فرضیه من براساس مطالعه تحقیقات انجام شده آن بود که پدر و مادر در این موارد نقش مهمی دارند، زیرا آنها به کودکان می‌گویند که از آنها چه انتظاری می‌رود و خود نیز الگوی اولیه آنها هستند. البته کودکان از همان سنین خیلی پایین تصمیم می‌گیرند که با این انتظارات هماهنگ شوند یا نه. اکثر این اتفاقات زمانی که خیلی کوچک هستیم اتفاق می‌افتند و گاهی در بزرگسالی آنها را فراموش می‌کنیم. وقتی فرزند جدید پس از زایمان وارد خانواده‌ای می‌شود، وظیفه دارد نحوه تعلقش به خانواده و رفتارش را شکل دهد و به این ترتیب شخصیت منحصر به‌ فردش را به‌وجود بیاورد. فرزند اول آزادی انتخاب بیشتری در این زمینه دارد، مگر آنکه مجبور شود نیازها و خواسته‌های والدینش را برآورده کند. فرزند دوم معمولاً نیاز دارد که تا اندازه‌ای کارهای متفاوت انجام دهد.
 

انواع رابطه خواهر و برادری

• شخصیت معصوم (فردی ساده)/ آرمان‌گرا: نقش‌هایی مثل خوب بودن، آرزوی معروف شدن، تصور اینکه دوست دارند شبیه چه کسی شوند یا چه کاری را انجام دهند را دنبال می‌کنند.
• شخصیت یتیم/ واقع‌گرا: متهم کردن، دلداری دادن، مدارا کردن.
• شخصیت مراقب: مراقبت از یکدیگر، عروسک‌ها، حیوانات خانگی، دوستان.
• شخصیت مبارز: مشاجره کردن، رقابت و مبارزه، بازی‌های جنگی.
• شخصیت جستجوگر: ماجراجویی، انجام کارهای جدید، مشاهده‌ی هر آنچه که ممکن است.
• شخصیت عاشق: صمیمی، حمایت احساسی، صمیمیت، مراقبت از مو، زیبایی.
• شخصیت سازنده (مبدع): انجام پروژه‌های خلاقانه مثل هنر، اختراعات، بازی فانتزی، لگو.
• شخصیت انقلابی: شکستن قوانین، شورش‌گر، و یا ایستادگی برای چیزی که به آن اعتقاد دارید، حضور در جمع‌های معترضین.
• شخصیت اقتدارگر: ریاست بر دیگران، انجام بازی‌هایی که نقش ریاست در آن باشد، شروع یک کسب و کار، جمع‌آوری و سازماندهی چیزها.
• شخصیت شوخ: بازیگوش بودن، ابله بودن، جوک گفتن، شعبده‌ بازی کردن.
• شخصیت دانا و عاقل: یادگیری مطالب مختلف، مطالعه، به اشتراک‌ گذاری ایده‌ها و نظریه‌ها.
• شخصیت جادوگر: انجام ترفندهای جادوگری، خواندن ادبیات فانتزی، بازی کردن نقش داستان‌های جادویی، تصور دنیای عجیب دیگر یا احتمالات غیرعادی.
 

نقش والدین در ایجاد رابطه سالم و محبت‌آمیز بین فرزندان

۱- والدین باید کودکان را تشویق کنند تا بیکدیگر احترام بگذارند و نباید بی احترامی و رفتارهای اسیب زا بین فرزندان را تحمل کنند.
۲-  با هر یک از فرزندان بطور جداگانه وقت صرف کنید و در فعالیت های مورد علاقه انها شرکت کنید. این کار رقابت و حسادت بین فرزندان را از بین می برد. تبعیض قائل شدن بین فرزندان بزرگترین عامل دشمنی بین انها می باشد. با وقت صرف کردن بطور جداگانه با هر یک از انها احساس مورد توجه و مهم بودن را به انها بدهید.
۳-  اوقاتی را تعیین کنید تا همه اعضا خانواده با یکدیگر گفتگو کنند و هر یک ازادانه نظراتش رادرباره مسائل مختلف و مهم خانواده بیان کند. نباید این جلسات محلی برای اعمال نظرات والدین باشند درغیر اینصورت فرزندان رغبتی به این جلسات مشورتی نخواهند داشت.
۴-  به فرزندان آموزش دهید تا چگونه اختلاف نظرهای طبیعی بین خود را با مذاکره حل و فصل کنند. به آنها یاد بدهید چگونه به راه حل برد- برد دست بیابند. سه مرحله زیر را در اوقات اختلاف و نزاع بین آنها به‌کار ببرید. برای این روش خود اسمی انتخاب کنید (روش مهربانی- روش مدارا- روش گفتگو و یا …) و پیشتر، این روش و مزایای آن را برای آنها توضیح دهید:
الف) سعی کنید وقفه‌ای ایجاد کنید. از آنها بخواهید نفس عمیق بکشند و برای مدتی از یکدیگر فاصله بگیرند. به آنها بگویید می‌خواهید از روش مهربانی یا مدارا استفاده کنید. به آنها بگویید تا بر روی صندلی‌های خود به‌گونه‌ای که یکدیگر را می‌بینند، بنشینند.
ب) در این مرحله، از کودکان به‌نوبت می‌خواهید آنچه را که دوست دارند دیگران درک کنند، توضیح دهند. بهتر است از کوچکترین عضو که طاقت کمتری برای شنیدن و صبوری کردن دارد شروع کنید. آنچه را کودک بیان کرده است، به‌زبان ساده بیان کرده و از کودک سوال کنید که آیا منظور او همین است؟ از کودکان دیگر می‌خواهیم تا آنچه از صحبت فرد گوینده درک کرده‌اند را به‌زبان خود بیان کنند.
ج) وقتی همه کودکان آنچه می‌خواستند دیگران درک کنند را بیان کرده و بازخورد گرفتند، از آنها می‌خواهید تا راه‌حل‌های ابتکاری خود را بیان کنند. به‌گونه‌ای که نقطه نظرات همه در نظر گرفته شود و همه از آن احساس رضایت کنند.
در نهایت، اکثر مردم هرگز متوجه نمی‌شوند که چگونه رابطه خواهر و برادری، آنها را تحت تاثیر قرار داده است یا اینکه نزدیکی و دوری از آنها چه تأثیری بر زندگی‌شان داشته است که در هر دو صورت، یعنی هم در نزدیکی و هم دوری، می‌توانند انتخاب‌های معقول و مفیدی داشته باشند. من کاملاً آگاه هستم که انجام این تحقیق برای سخنرانی‌هایی که اخیراً انجام دادم و همچنین نوشتن این وبلاگ، به من کمک کرد تا برادرم را بیش از پیش قدر بدانم، زیرا سهم او در زندگی من بیشتر از قبل روشن شد. امیدوارم این افکار و ایده‌ها به شما نیز در رابطه با شناخت رابطه خواهر و برادری تان کمک کند. هرچند که شاید طبق این اطلاعات، نتایجی که از این روابط گرفته‌اید، مثبت نبوده باشد.

منبع : dr-sanaie.com

بیشتر بخوانید :
با دعوای خواهر ، برادرها چه کنیم ؟
ریشه و علل دعوای کودکان
وقتی خواهر و برادر دعوا می‌کنند
دعوا بین خواهرها و برادرها​​​​​​​